Nie dla PiSu Radom

Szanowni Państwo ze względu na problemy techniczne, nie byliśmy w stanie zamieścić wczoraj naszego tradycyjnego już, wtorkowego wpisu z historii kadencji PiSu. Mamy nadzieję, że to 24 godzinne opóźnienie jesteście nam w stanie wybaczyć. Bierzmy się zatem do rzeczy istotnych i przypomnijmy sobie po raz kolejny kilka niewygodnych dla grupy rządzącej faktów. W październiku 2008 roku, nie pierwszy już raz na ustach Polaków po wypowiedzeniu hasła "Radom" pojawił się ironiczny uśmiech. Otóż pani radna Agata Morgan zdecydowała się wyruszyć z inkwizycją do ruin Łucznika i zrównać z ziemią wszelkie pozostałości dawnego ustroju. W jej oczach dostrzegliśmy wówczas krzyże i transparenty "solidarność". Pewnych krokiem wkroczyła do miejsca, gdzie narodziła się legenda radomskiego czerwca. Cóż zastała tam owa obrończyni uciśnionych przez "UBecję" mas? Nic....Na próżno szukała portretów Stalina, marcowych goździków i oranżady w proszku. Zasmucona powróciła do UM zdać sprawozdanie ze swej misji królowi Andrzejowi i wtem dostrzegła demona. Rzeczony demon ukrywał się w gablotach wystawionych w foyer Sali Koncertowej UM. Były to stroje zespołu Pieśni i Tańca "Łucznik". Fakt faktem z zakładami metalowymi poza nazwą niewiele miały już wspólnego, ale symbol to zawsze symbol! Wówczas radna Morgan wyszła z pomysłem dekomunizacji strojów i wszyscy od tego czasu żyli już długo i szczęśliwie wolni od widma PRLu. W tym samym miesiącu wykryty zostaje kolejny już przypadek korupcji w mieście, ze środowiska nieszczęsnego RTBS Administrator, trzem osobom postawiono zarzuty obrotu gminnymi mieszkaniami, w zamian za korzyści majątkowe. Czy wy Państwo też macie to wrażenie, że dosyć często poruszana jest kwestia tejże spółki? W listopadzie 2008 roku firma Milward SMG/KRC przeprowadza badania podsumowujące prezydentów 25 największych miast. Wynik jest dosyć smutny, chociaż ja osobiście nie spodziewałem się niczego więcej. Sumując oceny "bardzo dobry" i "dobry" prezydent Kosztowniak znajduje się na 21 miejscu. Komentarz do tego badania wyglądał tak: "Na czym polega problem z prezydentem Radomia? Gdy mówi mu się prawdę, nie wierzy. Czasem się obraża. Nie wierzy, że jeśli ktoś ma inny pogląd, to jeszcze nie znaczy, że źle mu życzy. Wierzy natomiast w najprzeróżniejsze mity, często stworzone przez jego zaplecze. Słabe zaplecze. Tam nie ma intelektualnych strongmenów”.A ja skomentuję to w ten sposób. Prezydent Kosztowniak jako przedstawiciel partii konserwatywnej, ufa klasykom konserwatyzmu m.in Edmundowi Burke'owi, który pochwala mity. Z czysto historycznego punktu widzenia, te mity czy jak pisze Burke (prejudice) zanim powstało prawo, stanowiły jego pierwowzór, nie bagatelizuje siły mitu. Także mamy tutaj klasyczny przykład konserwatyzmu, cofnijmy się 3 kroki wstecz, zamiast dać krok do przodu. Zaufajmy starcu i jego szkiełku, a nie "wykształciuchowi". W grudniu zdrożało ogrzewanie i wywózka śmieci (podwyżki były różne w zależności od spółdzielni). Wczorajsze wydarzenia przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie nie mogą przejść u nas bez echa. To był smutny dzień dla Polaków i smutny dzień dla Radomian. Smutny z tego względu, że nie ma wątpliwości kto podburzył tłum. Wiadomo czyje imię skandowano i kto jest sprawcą tego wstydu. Tym bardziej wstyd mi, że w moim mieście rządzą ludzie tego człowieka i robią niemniejszy wstyd. Proponuję abyście do wyborów samorządowych stworzyli dla siebię specjalną listę pod nazwą "wstyd i motłoch", bo to jedyne słowa jakie przychodzą mi do głowy myśląc PiS. Wstyd mi, że partia propagująca tak piękne wartości stacza się po równi pochyłej i niczym kula śniegowa zabiera coraz więcej fanatyków. Zobaczcie Państwo jak niewiele potrzeba nam było aby jedeń człowiek podzielił Polskę na pół. Nie chcę w Radomiu ani jego, ani jego ludzi. Nie chce się wstydzić za to, że moje miasto upada, przez grupę nie kompetentnych nieudaczników. Historia i wyborcy rozsądzą kto w tym sporze chciał dla Radomia najlepiej.